Pokój nr 1: Miguel, Teo

Jose

-No nie słyszałeś ?

Roberta

- Teo wyrzuć go z pokoju! Nie chcę go widzieć do końca mojego życia! Błagam Cię!!!

Jose

Rozbolała mnie głowa i zasnęłam na łóżku Tea

Teo

Zkamnąłem drzwi na klucz Aby Dieog nei mógł wejść.

Roberta

- Dziękuję, Teo- powiedziałam i przytuliłam się do niego.
- Chodź pokażę Ci co wymyśliłyśmy. To nasz anonim i jak?

Teo

-Niezły...- powiedziałem czytając go.

Roberta

- To moja zemsta. Dzięki temu straci swoją dobrą opinię i żadna dziewczyna na niego nie spojrzy. Teraz będzie wiedział co znaczy zadzierać z Robertą Pardo. Wieczorem poobklejamy pokój Diega i zostawimy tam kilka niespodzianek dla niego.

Teo

-Niech wie, że się tak z kobietami nie postepuje.. będzie miał dobrą nauczkę...

Roberta

- Ty byś tak nie zrobił bo jesteś przyzwoitym chłopakiem, ale on jest rozpieszczonym synalkiem tatusia i zobaczy teraz na co mnie stać gdy straci swoją reputacją, godność i honor. Dzisiaj wieczorem robimy akcję na pokój Diega. Powiedzmy o 7. Tylko się nie spóźnij. Ok?

Teo

-Nie wiem bo o 7 omówiłem się z ojcem może o 8?

Roberta

- Już nie musisz przychodzić!- krzyknęłam wbiegając do pokoju
- Już to zrobiłam. Tylko ani słowa nikomu, że wiesz iż to moja sprawka. Dobrze?

Teo

-Pewnie, możesz na mnie liczyć- powiedziałem z usmiechem.

Roberta

- Chciałabym zobaczyć minę Diega, kiedy zobaczy anonim i swój pokój- powiedziała z uśmiechem.
- Jestem zmęczona. Idę do siebie. Pa

Teo

-Pa..- powiedziałem i podszedłem do śpiącej Josem, przykryłem ją kocem i zaczałem cyztać książke.

Jose

Obudziłam sie i zobaczyłam czytającego Teo